پيام
+
رفتار با مردم در كلام معصومين (ع)....به نام خداامام على عليه السلام : أَبْلَغُ ماتَسْتَدِرُّ بِهِ الرَّحْمَةَ أَنْ تُضْمِرَ لِجَميعِ النّاسِ الرَّحْمَةَ؛(1) مؤثّرترين وسيله جلب رحمت خدا اين است كه خيرخواه همه مردم باشى.1 غررالحكم، ح 3353.
*مهاجر*
91/1/21
خاطره هاي مدرسه
پيامبر صلى الله عليه و آله : إِذا اوقِفَ الْعِبادُ نادى مُنادٍ: لِيَقُمْ مَنْ أَجْرُهُ عَلَى اللّهِ وَلْيَدْخُلِ الْجَنَّةَ قيلَ: مَنْذَا الَّذى أَجْرُهُ عَلَى اللّهِ؟ قالَ: الْعافُونَ عَنِ النّاسِ؛(1) هنگامى كه بندگان در پيشگاه خدا مىايستند، آواز دهندهاى ندا دهد: آن كس كه مزدش با خداست برخيزد و به بهشت رود. گفته مىشود: چه كسى مزدش با خداست؟ مىگويد: گذشت كنندگان از مردم.1 كنزالعمال،
خاطره هاي مدرسه
امام علي(ع)مي فرمايد:
خَالِطُوا النَّاسَ مُخَالَطَةً إِنْ مِتُّمْ مَعَهَا بَكَوْا عَلَيْكُمْ وَ إِنْ عِشْتُمْ حَنُّوا إِلَيْكُم(نهج البلاغة، ص: 470)با مردم چنان بياميزيدكه اگر مرديد بر شما بگريند، و اگر زنده مانديد به شما عشق ورزند.در واقع اين حديث مي خواهد اين نکته را براي ما بيان کنه که:پيوند دوستي و محبت را از طريق برخورد خوب و نيکو با مردم محکم کن,طوري که مردم فکر کنن تو يکي ازآنها هستي
خاطره هاي مدرسه
در حديثى از پيغمبر اکرم(ص) حسن معاشرت با مردم، يکي از علائم مسلماني شمرده شده: «أَحْسِنْ مُصَاحَبَةَ مَنْ صَاحَبَکَ تَکُنْ مُسْلِماً; با کسى که همنشين توست خوش رفتارى کن تا مسلمان باشى».بحارالانوار، ج 66، ص 368، ح 4.
خاطره هاي مدرسه
باز در يه حديث زيباي از امام صادق(عليه السلام) اومده که: «إِنَّهُ لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يُحْسِنْ صُحْبَةَ مَنْ صَحِبَهُ وَمُرَافَقَةَ مَنْ رَافَقَه; آن کس که با دوستانش خوشرفتارى نکند و با رفيقش رفاقت نداشته باشد از ما نيست». بحارالانوار، ج 71، ص 161، ح 21.
خاطره هاي مدرسه
امام سجاد ع)مي فرمايند:حقّ همنشين اين است كه با او نرمخو و خوش برخورد باشى، و در سخن گفتن با او انصاف را رعايت کني، و ديده ات را يكباره از او برنگير، و هر گاه با او سخن مىگوئى قصد تو فهماندن وى باشد، و چنانچه تو همنشين او بودى هر چند در برخاستن از نزد او آزادى، و او نيز چنانچه همنشين تو بود هر چند در برخاستن از مجلست مختار است ولى تو جز با اجازه او برنخيز، و لا قوّة إلّا باللَّه.
خاطره هاي مدرسه
امير المومنين عليه السلام پيوسته مي فرمودند: بايد نياز به مردم و بي نياز از آن ها هر دو در دلت جمع باشد نيازت به آن ها در نرم گويي و خوشرويي تو باشد و بي نيازات از آن ها در حفظ آبرو و نگهداري عزت و سربلندي ات.